[ใหม่] จดหมายจากหมู่เกาะชเลจร(LETTRE DES ILES BALADAR/ปกแข็ง)

"จดหมายจากหมู่เกาะชเลจร(LETTRE DES ILES BALADAR/ปกแข็ง)"
ผู้เขียน : Jacques Prevert (ฌาคส์ เพร์แวรต์)
แปล : วัลยา วิวัฒน์ศร
บรรณาธิการต้นฉบับ : มกุฏ อรฤดี
สำนักพิมพ์ : ผีเสื้อฝรั่งเศส, สนพ. 
พิมพ์ครั้งที่ 1 มิถุนายน 2555
จำนวน 144 หน้า สภาพใหม่ 100 %
ราคาขาย : 340 บาท

ฌาคส์ เพร๎แวรต์ ต่อต้านลัทธิล่าอาณานิคมมาแต่ไหนแต่ไร
ดังปรากฏในบทกวีของเขามากมายหลากหลายบท ตั้งแต่ ค.ศ.๑๙๓๐ เป็นต้นมา
งานประพันธ์ที่แสดงความคิดดังกล่าวชัดเจนยิ่งก็คือ
เรื่อง ‘จดหมายจากหมู่เกาะชเลจร’ ตีพิมพ์ภาษาฝรั่งเศสค.ศ. ๑๙๕๒ นี้

เพร๎แวรต์เรียกประเทศนักล่าอาณานิคมทุกประเทศรวมกันว่า ‘มหาทวีป’
ที่ซึ่งผู้ฅนบูชาเงินตราและเป็นแหล่งรวมแห่งข่าวโคมลอย ค่ายโจร ฯลฯ
ดังเห็นได้จากชื่อหนังสือพิมพ์ฉบับต่างๆ ของมหาทวีป ชาวเกาะชเลจรนั้นตรงข้าม
พวกเขาอยู่อย่างสันติสุข ทำประมง ทำไร่ทำสวน หุงหาอาหารเอง และแต่งเพลงเอง
ยามฅนแปลกถิ่นมาเยือนก็มอบผลผลิตจากธรรมชาติต่างเงินตรา
อาทิ ผลสาลี่ ยาสูบ แยมดอกกุหลาบ

ความสุขของชาวเกาะชเลจรมิได้ขึ้นอยู่กับพระผู้เป็นเจ้า
หากอยู่ในเสรีภาพและความสุขส่วนบุคคลซึ่งเป็นหนึ่งเดียวกันกับเสรีภาพ
และความสุขส่วนรวมของชาวเกาะทั้งปวง

เช่นนี้ชาวเกาะจึงเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน
อีกทั้งได้รับความร่วมมือจาก ‘ฅนงานผู้เชี่ยวชาญเฉพาะทาง’
ซึ่งถูกเกณฑ์มาสร้างสะพานใหญ่เชื่อมมหาทวีปกับเกาะ
และพร้อมจะร่วมใจกับชาวเกาะตั้งแต่แรกรู้จัก
ฅนงานเหล่านี้ถอดสลักเกลียวจากเสาสะพาน หนีกลับไปบ้านในถิ่นไกลของตน
การต่อสู้ของชาวเกาะผู้เปี่ยมความคิดฝัน ด้วยมิเคยลืมวัยเด็กของตน
จะมีผลเป็นอย่างไร ผู้อ่านคงคาดเดาได้ และพึงใจ เมื่ออ่านนิยายเรื่องนี้ถึงตอนจบ

Jacques Prevert (ค.ศ.๑๙๐๐-๑๙๗๗) กวีชาวฝรั่งเศส 
ผู้ใช้ภาษาเรียบง่ายเขียนบทกวีจนเป็นที่ชื่นชม 
ของเพื่อนร่วมชาติและร่วมโลกผู้นี้ เรียนหนังสือเพียงน้อยนิด 
ทว่า เรียนรู้เรื่องความทุกข์ยากตั้งแต่เล็ก เพราะติดตามบิดา 
ซึ่งทำงานสงเคราะห์ฅนยากจนตามแหล่งต่างๆ 
ในช่วงเกณฑ์ทหาร เพร๎แวรต์ได้รู้จักอีฟส์ ตองกีย์ 
ต่อมาเป็นจิตรกรเซอเรียลลิสต์ฅนสำคัญฅนหนึ่ง 
และมาร์เซล ดูอาเมล ซึ่งต่อมาเป็นบรรณาธิการนวนิยายสืบสวนสอบสวน 

หลังเกณฑ์ทหาร เพร๎แวรต์ได้เข้าสู่แวดวงวรรณกรรม 
เขียนบทกวี บทเพลง บทภาพยนตร์ นิทาน และนิยาย 

รวมบทกวีชื่อ ‘ถ้อยคำ’ (Paroles) ตีพิมพ์ ค.ศ.๑๙๔๖ 
ทำให้เพร๎แวรต์มีชื่อเสียงอย่างที่กวีน้อยฅนจะได้รับ 
ทั้งนี้เนื่องจากบทกวีของเขามีเนื้อหาว่าด้วยอนาธิปไตย 
และการปกป้องเสรีภาพ 
สอดคล้องกับบรรยากาศในขณะนั้น 
ซึ่งประเทศฝรั่งเศสหลุดพ้นจากการยึดครองของนาซี 

นอกจากนี้การใช้ภาษาพูด ใช้คำง่ายๆ ติดปาก 
ก็เป็นอีกเหตุผลหนึ่งที่ทำให้บทกวีของเขา 
ประสบความสำเร็จอย่างยิ่ง 

‘นิทานเด็กซน’ (ค.ศ.๑๙๔๗) 
‘จดหมายจากหมู่เกาะชเลจร’ (ค.ศ.๑๙๕๒) 
และ ‘โรงอุปรากรแห่งดวงจันทร์’ (ค.ศ.๑๙๕๓) 
ล้วนว่าด้วยการปกป้องเสรีภาพจากการคุกคามรูปแบบต่างๆ 
ไม่ว่าการใช้ความรุนแรง สงคราม หรือการล่าอาณานิคม 

เมื่อ ค.ศ.๒๐๐๗ ที่ผ่านมา รัฐบาลฝรั่งเศสฉลองครบ ๓๐ ปี 
แห่งมรณกรรมของกวีผู้นี้ ในประเทศฝรั่งเศส และประเทศต่างๆ

------------------------------------------------------------------------------------------------

กาลครั้งหนึ่ง และนั่นก็นมนานแล้ว กลางสี่มุมโลก 
มีหมู่เกาะซึ่งราชินีแห่งท้องทะเลปกปักรักษา 
นี้เป็นหมู่เกาะแสนหวงแหน นางตั้งชื่อให้ว่า 
หมู่เกาะต้องใจ 

บางครั้งบางครา (ทว่า แทบจะไม่เคยเกิดขึ้น) 
นักเดินเรือใจกล้า 
เจ้าของกล้องส่องทางไกลคุณภาพดีเลิศ 
เผอิญจับภาพเกาะหนึ่งของหมู่เกาะนี้ได้ 
วูบไหวอยู่ใต้แสงอาทิตย์ 
แต่เสียงอุทาน “แผ่นดิน!” ยังไม่ทันแผ่วจาง 
เกาะนั้นพลันเลือนหาย 
ใต้กลุ่มหมอกที่ก่อตัวฉับพลัน 

แล้วทันใดก็บังเกิดพายุไซโคลน พายุทอร์นาโด 
พายุใต้ฝุ่น อีกทั้งคลื่นใต้น้ำหลายระรอก 

กะลาสีย่อมอยากทำสิ่งอื่นในท้องทะเล 
มากกว่าการอับปางทุกวัน 
พวกเขาจึงไม่ใส่ใจสำรวจต่อ 

พวกเขาเรียกเกาะเหล่านี้ว่า หมู่เกาะชเลจร 
ทั้งนี้เป็นเพราะเกาะเหล่านี้ไม่เคยอยู่กับที่