ราคามิตรภาพ

"ราคามิตรภาพ"

เขาทานไม่ลง ก็ไม่ให้คนอื่นทาน

หากแต่อมไว้ในปาก ไม่กลืนลงไป

คนสั่งโบย ห้าสิบไม้คือนายอำเภอ

ผู้ชี้เป็นชี้ตายเป็นเจ้าพนักงาน

❤❤❤ ตำรับโกง ❤❤❤

ที่ไม่อยากให้ท่าน

ถูกโกง

โคตรโกง

เราไม่ได้สอนให้คุณโกง

❤❤❤ แต่แนะนำให้คุณเห็นซึ้งถึงเล่ห์โกง ❤❤❤

........................."ราคามิตรภาพ".........................

🌹ราคามิตรภาพ🌹

“คุณคะ ตื่นเร็ว “ ภรรยาของเสี่ยวกว๋อปลุกเรียกเขา “ข้างนอกดูเหมือนมีเสียงดัง”

“เสียงอะไร?” เสียวกว๋อลุกขึ้นนั่งฟัง “ไม่มีอะไรเป็นเสียงฝนตก”

“ไม่ ฉันรู้สึกว่าข้างนอกมีคน” ภรรยาของเขาลงจากเตียงก่อน

เสี่ยวกว๋อกระโดดตามลงไป เดินย่องถึงข้างประตู ทาบใบหูกับบานประตู

“เป็นเสียงน้ำ คุณลืมปิดก๊อกน้ำหรือ?” เขาเปิดประตูออก เพิ่งยื่นเท้าออกไป ก็ต้องชักกลับมาด้วยความตกใจ

บนพื้นเจิ่งนองด้วยน้ำ ยังไหลออกจากห้องหนังสือไปยังห้องรับแขก

เสี่ยวกว๋อเข้าห้องหนังสือ ก็เห็นสายน้ำสองสายไหลลงมาจากฝ้าเพดาน โต๊ะหนังสือ แคร่หนังสือแช่อยู่ในน้ำ

☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘

เช้าวันที่สอง เสี่ยวกว๋อรีบหมุนโทรศัพท์ไปตามสถานบริการ รับซ่อมแซมบ้านรั่ว แต่ถ้าไม่ใช่ไม่มีคนรับสาย ก็ได้รับคำตอบว่าไม่ว่าง โดยเฉพาะฟังว่าหลังคารั่ว ยิ่งไม่มีสถานบริการไหนสนใจ หมุนโทรศัพท์ไปตามเลขหมายที่พิมพ์ไว้ในสมุดหน้าเหลือง รวมทั้งสิ้น 20 กว่าแห่ง มีเพียง 3 แห่งบอกว่าจะมาดู

คนมาก่อนเป็นหนุ่มหน้าขาว จัดแจงลากบันไดออกจากรถ พาดกับชายคาบ้าน ปากคราบบุหรี่ปีนบันไดขึ้นไป ยื่นนิ้วสองนิ้วรื้อกระเบื้องแผ่นหนึ่ง มองเข้าไปเล็กน้อยก็กลับลงมา

เขายืนพิงบันได สูบบุหรี่ต่อจนหมดมวน ค่อยโยนก้นบุหรี่ทิ้ง โบกมือพูดว่า

“ผุพังหมดแล้ว กินบริเวณกว้าง ทั้งกระเบื้องและไม้รองรับต้องเปลี่ยนหมด” เขาหยุดคิดนิดหนึ่ง “ผมเหมารวม 100,000 เหรียญ”

ภรรยาของเสี่ยวกว๋อร้องเสียงหลง

“อะไรนะ แค่รั่วนิดหน่อย เรียกถึง 100,000 เหรียญ?” เธอผลัดผ่อนว่าขอปรึกษาก่อน แล้วโทร.ถึงสามี “คนหนุ่มที่ไม่เอาถ่าน เรียกราคาซี้ซั้ว ฉันไล่กลับไปแล้ว”

☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘

หลังจากนั้นมีลุงคนหนึ่งมาถึง แกหลังงุ้ม เวลาปีนบันไดเหมือนลิงตัวหนึ่ง

วานรเฒ่าขึ้นไปบนหลังคา เดินไปเดินมา เคาะนั่นเคาะนี่ ภรรยาของเสี่ยวกว๋อ ยังนึกเสียวแทน กลัวว่าวานรเฒ่าจะพลัดตกลงมา

คุณลุงทางหนึ่งหอบหายใจ ทางหนึ่งสั่นหัว หยิบสมุดจากในรถเล่มหนึ่ง เขียนตัวเลขลงไป คำนวณอยู่ครึ่งค่อนวัน ค่อยบอกว่า

“ผมทำให้คุณเอง อย่างน้อยต้อง 90,000 เหรียญ เพราะว่าแผ่นไม้กับศักหราดน้ำมันใต้กระเบื้องเปื่อยหมด ไม่เปลี่ยนไม่ได้” เขาส่งรายการให้แก่ภรรยาเสี่ยวกว๋อ “ถ้าจะทำก็ต้องบอกผมแต่เนิ่นๆ ยังต้องไปซื้อวัสดุอุปกรณ์”

คุณลุงไปแล้ว ภรรยาเสี่ยวกว๋อถือรายการแผ่นนั้น ดูยังไงก็ไม่เข้าใจ นอกจากตัวเลขที่คดไปคดมา มีแต่เครื่องหมายเป็นภาษาญี่ปุ่น

“เถ้าแก่คนนี้คงคิดราคาแบบญี่ปุ่น จึงแพงหูฉี่” เสี่ยวกว๋อพอกลับจากทำงานพูดขึ้น

“จริงด้วย หนำซ้ำแก่ถึงปูนนั้น ควรซ่อมแซมตัวเองแล้ว” ภรรยาของเขาพูดยิ้มๆ

☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘

แต่แล้วเสียงกริ่งประตูดังขึ้น คนที่มาเป็นชายฉกรรจ์คนหนึ่ง เวลาอยู่ในห้องก็เห็นศีรษะล้านเลี่ยนเป็นมันผ่านตรงร่องประตู

ดีที่เป็นฤดูร้อน ฟ้ายังไม่มืด ชายฉกรรจ์ก็มีรูปร่างสูง แค่ปีนบันไดขึ้นไปครึ่งหนึ่ง ลูบๆหลังคาห้องแล้วกระโดดลงมา เดินไปอีกมุมหนึ่งของบ้านยืนดูอยู่อีกครู่หนึ่ง

“ช่างคนอื่นพูดถูก แต่เกินเลยไปบ้าง ถึงแม้บางแห่งไม้เปื่อย แค่โปะก็ใช้ได้” ชายฉกรรจ์ยิ้มออกมา “ คุณคงซ่อมแซมนิดหน่อยเท่านั้น พวกคุณคงไม่คิดอยู่ไปอีก 30 ปี ถ้าอยู่ได้อีก 7-8 ปี ถือว่าคุ้มแล้ว จริงไหม?”

“จริงด้วย” เสี่ยวกว๋อสองสาวมีภรรยาพูดเป็นเสียงเดียว

“คิดราคาแค่นี้ก็แล้วกัน ถือว่าผูกมิตรกัน” ชายฉกรรจ์ชูนิ้ว 5 นิ้วขึ้น

เสี่ยวกว๋อวางเงินมัดจำให้เดี๋ยวนั้น ซ้ำยังตบไหล่ชายฉกรรจ์

“ขอคบคุณเป็นเพื่อนแล้ว”

☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘

คนใจสปอร์ต ไม่เหมือนคนอื่นจริงๆ วันที่สอง เสี่ยวกว๋อสองสามีภรรยายังไม่ตื่น ก็ถูกเสียงกดแตรปลุกให้ตื่น ชายฉกรรจ์นั้นปีนขึ้นไปรื้อหลังคาแล้ว

เสี่ยวกว๋อก่อนออกไปทำงาน ยังสั่งภรรยาว่า “จัดอาหารเช้าให้เขา รวมทั้งอาหารกลางวันด้วย เขาทำงานเร็วถึงเพียงนี้ วันเดียวคงเสร็จเรียบร้อย”

แต่เมื่อเลิกงานกลับมา พบว่ากระเบื้องหลังคาถูกรื้อออกมาครึ่งแถบ เห็นภรรยากับชายฉกรรจ์ยืนงงอยู่ที่ลานบ้าน

“พวกเรากำลังรอคุณอยู่” ชายฉกรรจ์ตรงเข้ามาพูดขึ้น และพาดบันไดกับชายคาบ้าน ขอให้เสียวกว๋อปีนขึ้นไป ตัวเองร้องบอกที่ข้างล่างว่า

“คุณกว๋อดูให้ดี มีปลวกขึ้น แผ่นไม้ข้างล่างผุหมด”

“ฉันก็เห็นแล้ว” ภรรยาเสี่ยวกว๋อพูดที่ข้างล่าง

ชายฉกรรจ์ช่วยประคองเสี่ยวกว๋อลงจากบันได ถอนหายใจเฮือกหนึ่ง

“ถ้าไม่เปลี่ยนก็พออยู่ได้ แต่ผมกลัวกระเบื้องมีน้ำหนักมาก วันไหนยุบลงมา จะเกิดอุบัติเหตุขึ้น”

เสี่ยวกว๋อหยุดคิดนิดหนึ่ง ค่อยเงยหน้าขึ้น

“ถ้าเปลี่ยนใหม่ต้องใช้เงินเท่าไหร่?”

“ถือว่าคบเป็นเพื่อน ผมไม่เอากำไรส่วนนี้ ช่วยจ่ายค่าวัสดุอุปกรณ์ บวกกับค่าแรงของลูกมือที่ผมจะไปหามา” ชายฉกรรจ์ชูมือที่อวบใหญ่ขึ้น พลิกหงายทีหนึ่ง “คุณเพิ่มอีกเท่านี้…”

“50,000 เหรียญ”

“ล้อผมเล่นแล้ว” ชายฉกรรจ์หัวเราะก๊าก “เพิ่มอีก 100,000 เหรียญรวมเป็น 150,000 เหรียญ ถือเป็นราคามิตรภาพ”

🌹🌹🌹หมายเหตุ🌹🌹🌹

คุณลองเดาว่า เสี่ยวกว๋อตกลงซ่อมแซมไหม?

เขาไม่ซ่อมแซมได้หรือ? หลังคารื้อออกมาแล้ว

ไม้ผุที่ข้างล่างก็เห็นอยู่ตำตา ชายฉกรรจ์ไม่ได้โกหก มีใครกล้าเสี่ยงถูกหลังคาบ้านทับตายโดยไม่ซ่อมแซม?

คุณเดาว่าตอนแรกชายฉกรรจ์ดูไม่ออกหรือ แกล้งไขสือ บอก “อาการไข้สะถานเบา” รอคุณขึ้นเตียงผ่าท้องออกมา ค่อยบอกว่าผ่าตัดเล็กน้อยกลายเป็นผ่าตัดใหญ่?

คุณลองหาคำตอบเอง แต่ผมขอเน้นว่า โลกนี้มีคนบางคนเสนอราคาสมเหตุสมผล บางคนชอบตั้งราคาต่ำสุด

คนที่เสนอราคาสมเหตุสมผล จะคำนวณว่าต้องใช้ต้นทุนบวกผลกำไรเท่าไหร่ คนที่เข้าประมูล ถ้าเสนอราคาสูงเกินไป คงจะไม่รับเลือก ขณะเดียวกัน ถ้าตั้งราคาต่ำไป ก็จะไม่ได้งาน เหตุผลคือราคาต่ำถึงเพียงนั้นคงทำได้ไม่ดี

ส่วนคนที่ตั้งราคาต่ำสุด ขอเพียงเห็นของใกล้เคียงกัน ใครคำนวณราคาถูกที่สุด ก็มอบงานให้คนนั้น หารู้ไม่ว่าผู้รับเหมารู้ถึงข้อนี้ ตอนแรกตั้งราคาต่ำสุด แย่งงานชิ้นนี้มา หลังจากนั้นค่อยขอเพิ่มทีละขั้น

“ขอโทษ วัสดุขึ้นราคาแล้ว”

“ขอโทษ ขุดเจอชั้นทรายแล้ว”

“ขอโทษ ผมขืนทำต่อไป ตัวเองต้องล้มละลาย ขอทิ้งงานแล้ว”

เมื่อประสบเหตุการณ์อย่างนี้คุณจะใช้ “ข้อสัญญาเล่นงานเขา หรือว่าประนีประนอมกับเขา? อย่าว่าแต่ข้อตกลงระหว่างเอกชนจำนวนมาก ยกตัวอย่างงานซ่อมแซมหลังคาบ้านของเสี่ยกว๋อไม่มีข้อสัญญาอะไร

นอกจากธุรกิจแล้วเรื่องราวส่วนบุคคลก็เช่นกัน

☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘ "โคตรโกง" ☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘